Celem pilotażu jest budowa systemu opieki psychiatrycznej, która powinna być oparta na aktywizacji środowiskowej, co przełoży się na ograniczanie zamkniętego lecznictwa szpitalnego (pobyt na oddziałach całodobowych zamkniętych) i stopniowe zastępowanie izolacyjnych form opieki rozwiązaniami aktywizującymi chorych. Z doświadczeń innych krajów, podobne formy „środowiskowo zakorzenionych” terapii, gdzie z lekarską interwencją psychiatryczną, łączone są konkretne formy wsparcia socjalnego (np. asysta pracowników socjalnych w uzyskaniu świadczeń pomocy społecznej, prawnika, wsparcie doradcy zawodowego w powrocie do pracy, wsparcie w powrocie do nauki) są bardziej skuteczne, ale pozwalają także na pełną adaptację środowiskową pacjentów i unikanie społecznych izolacji i stygmatyzacji.